اگر سالی که سامسونگ اولین گوشی زد فولد را عرضه و دنیا را با تکنولوژی چشم‌گیر صفحه‌نمایش تاشدنی آشنا کرد، مسافر زمانی جلویم ظاهر می‌شد و می‌گفت چهار سال بعد، شرکت وان‌پلاس بهترین گوشی تاشدنی را در همان اولین تلاش توسعه خواهد داد، به‌احتمال زیاد به حرفش می‌خندیدم. اما حالا پس از بررسی وان‌پلاس Open به این نتیجه رسیدم که باور این گزاره آن‌قدرها هم دشوار نیست.
البته در شرایطی که سامسونگ دست از یک‌دندگی برنمی‌دارد، هواوی با تحریم دست‌وپنجه نرم می‌کند و شیائومی در حوزه‌ی نرم‌افزار با ضعف‌های جدی روبه‌رو است، فضا به‌هرحال برای عرض اندام مهره‌های کوچک‌تر باز می‌شود.
اما این‌روزها، قیمت گوشی حرف اول را می‌زند. آیا وان‌پلاس اوپن توانسته در تمام زمینه‌ها، از طراحی و سخت‌افزار و نرم‌افزار گرفته تا دوربین و عمر باتری، به‌قدری خوب ظاهر شود که اختلاف قیمت حدودا ۴۰ میلیون تومانی‌اش با گلکسی زد فولد ۵ را در بازار ایران توجیه کند؟ با بررسی OnePlus Open همراه ما باشید.
وان‌پلاس اوپن برای بدنه از آلیاژ تیتانیوم و فیبر کربن و برای قطعات مکانیزم لولا از آلیاژ کبالت و مولیبدِن استفاده کرده است تا در عین کاهش وزن دستگاه، مقاومت آن را افزایش دهد. به‌گفته‌ی وان‌پلاس، در مکانیزم لولا از قطعات کمتری استفاده شده تا بتواند یک میلیون بار تا شدن را تاب بیاورد؛ به‌عبارت دیگر، اگر گوشی را روزی ۱۰۰ بار باز و بسته کنید، تا ۱۳ سال نباید مشکلی برایش پیش بیاید.
میزان دوام لولای وان‌پلاس اوپن از عدد اعلامی سامسونگ و گوگل ۵ برابر و از میکس فولد ۳ نیز ۲٫۵ برابر بیشتر است. ازسوی‌دیگر، پنل شیشه‌ای جلویی از «کریستال سرامیک» ساخته شده که به ادعای وان‌پلاس، ۲۰ درصد از گوریلا گلس ویکتوس به‌کاررفته در پیکسل فولد مقاوم‌تر است.
بااین‌حال، اولین چیزی که درباره‌ی وان‌پلاس Open نظرها را جلب می‌کند، ظاهر کاملا نرمالش در حالت بسته است. درست شنیدید؛ جالب‌توجه‌ترین ویژگی اوپن شکل‌وشمایل عادی آن است. در بازاری که تاشدنی سامسونگ با نسبت‌تصویر ۲۳٫۱:۹ شبیه ریموت تلویزیون به نظر می‌رسد و تاشدنی گوگل با نسبت‌تصویر ۱۷٫۴:۹ کوتاه و عریض است، اوپن با نسبت‌تصویر ۲۰:۹ و صفحه‌نمایش اصلی ۶٫۳۱ اینچی حس‌وحالی شبیه گوشی‌های عادی دارد و این عالی است.
