سوور اشاره می‌کند مایکروسافت گام بسیار مهمی برای ادغام محاسبات کلاسیک و کوانتومی و همچنین فعال‌سازی پروتکل‌های جدید اصلاح خطا برداشته است. او می‌گوید کنترل کامپیوترهای کوانتومی حداقل در آینده‌ی نزدیک، بدون دسترسی به حجم عظیم محاسبات کلاسیک امکان‌پذیر نخواهد بود.
سوور در ادامه‌ی توضیحات خود گفت: «مسلماً تنها جایی که می‌توانید به رایانه‌های کوانتونی بزرگ دسترسی داشته باشید، سرویس‌های ارائه‌ی محاسبات کوانتومی مقیاس‌پذیر ابری عمومی است زیرا برای ادغام با رایانه‌های کوانتونی چنین سطحی از محاسبات کلاسیک نیاز است.»
سوور همچنین می‌گوید محاسبات کلاسیک امکان دستیابی به یک میلیون کیوبیت را فراهم می‌کنند. البته برای انجام این‌کار به دسترسی همزمان به همه‌ی کیوبیت‌ها نیاز است؛ جایی که توان محاسباتی و پهنای باند بسیار زیاد ضروری است.
سوور همچنین استدلال می‌کند ساخت الگوریتم‌هایی که به کامپیوترهای کوانتومی ارسال می‌شوند به محاسبات کلاسیک بسیار زیادی نیاز دارد و شاید دستیابی به نتیجه‌ی محاسبات در این شرایط هفته‌ها طول بکشد.
به‌نوشته‌ی تک‌کرانچ، مایکروسافت با راهکار جدید ادغام محاسبات کوانتومی و کلاسیک، ابزارهایی را در اختیار توسعه‌دهندگان و محققان قرار می‌دهد تا مشخص شود این ترکیب در عمل چگونه خواهد بود. سوور می‌گوید این روش جدید به شرکت متبوعش کمک می‌کند نسخه‌ای از الگوریتم تخمین باز را اجرا کند که درواقع الگوریتمی کلیدی در جعبه‌ابزار محاسبات کوانتومی محسوب می‌شود. محققان به‌زودی می‌توانند از سخت‌افزارهای کوانتومی Azure برای آزمایش این فناوری استفاده کنند. داده‌های به‌دست‌آمده از رایانش کوانتومی سپس به کامپیوترهای کلاسیک ارسال و نتیجه‌ی آن مشخص می‌شود.
نقش محاسبات کلاسیک در فعال‌سازی محاسبات کوانتومی با گذشت زمان بیشتر احساس می‌شود. البته مایکروسافت می‌گوید فضای ابری بسیار بزرگ، به این شرکت اجازه می‌دهد قدرت محاسباتی کلاسیک موردنیاز برای کنترل رایانه‌های کوانتومی را دراختیار داشته باشد. البته غول فناوری اهل ردموند تنها شرکتی نیست که در این حوزه فعالیت دارد زیرا گوگل، آمازون، IBM و چندین شرکت دیگر درحال ادغام پردازنده‌های کوانتومی با مراکز داده‌ای عظیم خود هستند.
